مجازی سازی
تکنولوژی مجازی سازی تغییرات زیادی را در زیرساخت شبکه سازمان به وجود آورد. با استفاده از Virtualization سرور ها مدیران شبکه توانستند چندین سرویس که نیاز به سیستم عامل های جدا را داشته اند با استفاده از یک سرور فیزیکی پیاده سازی کنند (برطرف کردن محدودیت های معماری x86 ). پیاده سازی مجازی سازی سرور ها در زیرساخت شبکه نتایج بسیار خوبی به دنبال داشت.
کاهش هزینه ها، افزایش سرعت راه اندازی سرویس ها و به طور کلی افزایش سرعت انجام فعالیت ها در دیتاسنتر و همچنین افزایش امنیت از جمله مهم ترین دست آورد های تکنولوژی Virtualization در زیرساخت شبکه سازمان بوده است. تنها استفاده از Server Virtualization این مزیت ها را برای سازمان ها به دنبال داشته است. امروزه استفاده از انواع مجازی سازی پلتفرم جدید دیتاسنتر مبتنی بر نرم افزار را به وجود آورده است. در دیتاسنتر مبتنی بر نرم افزار از انواع مجازی سازی چون مجازی سازی شبکه و مجازی سازی Storage در کنار مجازی سازی سرور استفاده شده است. می توان بیان کرد که دیتاسنتر مبتنی بر نرم افزار وابستگی به سخت افزار را از بین برد.
مجازی سازی چیست؟
بر اساس تعریف اصلی شرکت VMware پیشرو در صنعت مجازی سازی، مجازی سازی به فرایند ساختن هر چیزی بر پایه نرمافزار (مجازی) به جای استفاده از منابع کاملاً فیزیکی گفته می شود. مجازی سازی میتواند به نرمافزار، سرور، منابع ذخیرهسازی و همچنین شبکه تعلق شود. مجازی سازی مؤثرترین راهکار برای کاهش هزینههای فناوری اطلاعات و افزایش عملکرد و بهرهوری برای همه سازمان ها و شرکت ها چه کوچک و چه بزرگ و بین المللی است.
virtualization مشکلات معماری x86 را توسط یک لایه انتزاعی برطرف کرد. حال این لایه انتزاعی بر روی سخت افزار قرار گرفته و سخت افزار را از سیستم عامل جدا می سازد. با استفاده از این روش شما قادر خواهید بود که چندین سیستم عامل را بدون در نظر گرفتن نوع آن بر روی یک سرور و یا حتی کامپیوتر شخصی خود نصب کرده و به طور همزمان از تک تک آنها استفاده کنید. با استفاده از مجازی سازی (Virtualization) سرور، شرکتها و سازمانها میتوانند از تمامی منابع سرورهای موجود در دیتاسنتر خود استفاده کنند. درنتیجه تعداد سرورهای موردنیاز کاهش خواهد یافت. نتیجه یک زیرساخت Server Consolidation میباشد که عملکرد و کارایی را در عین کاهش بسیاری از هزینه ها افزایش می دهد.
اهمیت مجازی سازی
امروزه اهمیت مجازی سازی در سازمان ها کاملاً محسوس شده است. این ادعا را می توان با بیان آمار های منابع معتبر تصدیق کرد. با توجه به آمار های Forrester در هر سرور فیزیکی به صورت استاندار می توان شانزده ماشین مجازی پیاده سازی کرد. بنابراین دیگر لازم به صرف هزینه های بالا برای تهیه چندین سرور به منظور پیاده سازی سرویس های مختلف نیست. شرکت تحقیقاتی Gartner اعلام کرده است که سازمانهایی که از تکنولوژی virtualization استفاده میکنند میتواند تا ۵۰ درصد هزینههای زیرساخت شبکه را نسبت به سازمان هایی که از سرورهای فیزیکی استفاده میکنند کاهش داده و انعطافپذیری، سرعت و QoS را نیز افزایش دهند.
Independent research نیز اعلام کرده است که سازمانهای استفاده کننده از پلتفرم های virtualization مدرن با قابلیت های مدیریت عملیات ها (Operations Management ) به افزایش بهرهوری IT به میزان ۶۷ درصد، کاهش خرابی نرم افزار ها و اپلیکیشن ها به میزان ۳۶ درصد زمان، افزایش ۳۰ درصدی در ذخیره منابع سختافزاری، کاهش ۲۶ درصدی زمان صرف شده جهت عیبیابی دست خواهند یافت. با توجه به آمار های بدست آماده یک دقیقه خرابی در دیتاسنتر ها معادل ۷۹۰۰ دلار برای سازمان بار مالی خواهد داشت. این آمار ها و حقایق به وضوح اهمیت مجازی سازی در سازمان را مشخص می کنند.
انواع مجازی سازی
مجازی سازی شبکه: مجازی سازی شبکه با توانایی ساخت شبکه های مجازی و منطقی که از سخت افزار شبکه جداسازی شده اند تعریف می شود تا اطمینان حاصل شود که شبکه می تواند به راحتی با محیط های virtualization شده سازگاری کامل پیدا کند. مجازی سازی شبکه، اتصالات و سرویس هایی که در گذشته با استفاده از سخت افزار ارائه میشدند را در یک شبکه منطقی مجازی ارائه می دهد که به صورت مستقل و جدا بر روی شبکه فیزیکی و در Hypervisor اجرا می شوند.
فراتر از سرویس های لایه ۲ و ۳ چون سوئیچینگ و روتینگ، با استفاده از Network Virtualization می توان سرویس های لایه ۴ و ۵ چون فایروالینگ و سرور Load Balancing را نیز پیاده سازی کرد. با استفاده از Network Virtualization می توان بسیاری از چالش های دیتاسنتر ها را برطرف کرده است. با استفاده از این راهکار سازمان ها می توانند مشکلات به وجود آمده را بدون دست زدن به زیرساخت فیزیکی خود برطرف کنند.
مجازی سازی سرور: بسیاری از سرورها در دیتاسنترهای سنتی تنها از ۱۵ درصد از توان خود استفاده میکنند که این امر علاوه بر هزینههای بالا برای سازمان پراکندگی و پیچیدگی بسیار زیادی را در دیتاسنتر ها به ارمغان خواهد آورد. مجازی سازی سرور (Server Virtualization) این ناکارآمدی را با فراهم آوردن شرایطی جهت اجرای چندین سیستم عامل به عنوان یک ماشین مجازی (VM) بر روی یک سرور فیزیکی برطرف کرده است. همچنین این ماشین های مجازی (VMs) هرکدام به بخشی از منابع محاسباتی سرور فیزیکی چون پردازنده، حافظه و هارد دسترسی دارند. با توجه به ایزوله بودن VM ها مشکلات امنیتی کاهش یافته و کارایی شبکه افزایش خواهد یافت.
Storage Virtualization:
امروزه در بسیاری از سازمان ها از SAN Storage ها استفاده می شود. استفاده از این ذخیره ساز ها در زیرساخت های مجازی سازی شده بسیار توصیه می شوند. اما نکته مبهمی که بسیاری از مدیران شبکه در سازمان ها از آن غافل هستند بحث High Availability و Redundancy این زیرساخت است. با توجه به بالا بودن قیمت SAN Storage ها سازمان ها تنها به تهیه یک SAN Storage کفایت می کنند و در صورت بروز آمدن مشکل برای این زیرساخت، سازمان با مشکلات بزرگی مواجه خواهند شد. با استفاده از Storage Virtualization ذخیره سازی دوباره از زیرساخت های SAN Storage به خود سرور ها باز گشته و با استفاده از هارد های سرور پیاده سازی خواهند شد. کاهش هزینه ها و افزایش امنیت اطلاعات از جمله مهمترین مزیت های Storage Virtualization است.
Desktop Virtualization:
با استفاده از Desktop Virtualization سازمان ها می توانند به طور کامل یک دسکتاپ مجازی را در اختیار کاربران قرار دهند. در مجازی سازی نرم افزار کاربران تنها به یک نرم افزار خاص دسترسی داشتند، اما با استفاده از Desktop virtualization، اکنون کاربران به یک دسکتاپ مجازی دسترسی دارند. می توان گفت که سیستم آن ها به صورت مجازی در جای دیگری پردازش شده و کاربران تنها تصویر صفحه دسکتاپ را خواهند دید. افزایش سرعت، افزایش امنیت و کاهش سرعت از جمله مهمترین مزیت های استفاده از این تکنولوژی می باشد. کاربران به راحتی از هر کجا و با هر دستگاهی می توانند به دسکتاپ های خود متصل شده و اقدام به انجام وظایف روزمره خود کنند.
Application Virtualization:
با استفاده از مجازی سازی نرم افزار، تهیه بسته های نرم افزاری و انتشار این بسته های نرم افزاری برای کاربران در سازمان امکان پذیر خواهد شد. آن دسته از سازمان هایی که از App Virtualization استفاده می کنند انعطاف پذیری بالایی در ارائه خدمات خواهند داشت. با استفاده از این تکنولوژی دیگر دستگاه کاربران و موقعیت مکانی آن ها اهمیت نخواهند داشت. کاربران از هر کجا و با هر دستگاهی می توانند اقدام به دسترسی به نرم افزار های اصلی و حیاتی سازمان ( in line business application ) کرده بدون آن که محدودیتی داشته باشند.